----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Queretaro, 20 juni 2024
Beste,
Als er iets rot is hier in Mexico, dan is het het rechtssysteem: rechters, magistraten, hoogste gerechtshof. Geweldig corrupt en door de bevolking helemaal niet
betrouwd. Bazen van de maffia (de beruchtste van de wereld, helaas) worden hier vrijgelaten op een paar uur tijd, na jarenlange klopjacht om hen te kunnen opsporen en
arresteren. Miljonairs betalen de miljarden euros die ze aan belastingen moeten gewoon niet, omdat ze sinds 2006 ‘in proces’ zijn. Vorig schooljaar bleven een miljoen
kinderen in deelstaat Coahuila maanden zonder leerboeken, omdat een rechter dat tegenhield. Zo kunnen we bijna dagelijks nieuwe zaken melden. Volgens de grondwet
mag niemand in publieke functie méér verdienen dan de president (zo’n 7,500 euro per maand), maar de rechters van het hoogste hof verdienen gemakkelijk vijf keer
meer en ze lappen de grondwet gewoon aan hun voeten.
We hadden hier begin deze maand algemene verkiezingen (president, kamer en senaat, enz) en het belangrijkste strijdpunt was een dringende juridische hervorming
waarvoor tweederde meerderheid nodig is in beide kamers. De partij die dat voorstelt (van de huidige uiterst populaire president) heeft met coalitiepartners dat ook
flink gehaald. De grote meerderheid van de bevolking (tot zelfs 80 percent volgens een peiling van vorig weekend) wil nu echt een rechtstaat hebben. (Mensen)rechten en
plichten zijn hét grote thema, juist na veiligheid, en steeds meer mensen willen daar over meepraten en beslissen.
Ons project mensenrechteneducatie blijft dus zeker relevant. Wij doen natuurlijk niet mee aan het politiek debat (mag ik als vreemdeling ook niet doen), maar we
trachten vrede, gerechtigheid, geweldloosheid, enz aan te brengen in zoveel mogelijk groepen, vooral in het onderwijs, met een heel practische methodiek met honderden
samenwerkingsspelen.Daarom trek ik dit weekend naar Xalapa (zo’n 8 uur onderweg met de bus van hier) waar ik zaterdag en zondag 15 uur werk met leerkrachten lichamelijke opvoeding (samenwerkingsspelen voor de vrede) in de Masteropleiding die ze volgen. Het is nu al bijna twintig jaar dat ik voor Unipuebla deze cursus heb in verschillende delen van het land (vroeger vooral Toluca en Puebla, nadien ook Acapulco, Chilpancingo, Orizaba, Naucalpan, Queretaro zelfs een paar keer), allemaal groepen studenten postgraduaat. En dan moet ik maandagmorgen alweer de bus op naar Monterrey (10 uur rijden) voor leerkrachten ‘namiddagschool’ van een groot staalfabriek ginder (20 uur samenwerkingsspelen voor de vrede). Zaterdag wordt het heen en terug naar Mexico Stad (3 uur bus) voor een kortere cursus van 7 uur en dan vertrek ik zondagavond naar Tijuana (3 uur vliegen vanaf Mexico Stad). Tijuana is een typische grensstad met de Verenigde Staten, veel marginatie, vele migranten die niet verder geraken dan de 8 meter hoge muur die tot op het strand de zee inloopt om ongewensten buiten te houden, veel problemen met alle mogelijke smokkel. Elk jaar organizeren de paters Escolapios een zomercursus van een drietal weken voor honderden kinderen in gemargineerde wijken. Zo’n 60 jongeren zijn dan de “nonkels” en “tantes” die de activiteiten leiden. Ik mag drie dagen met die geweldige jongeren werken, deze keer rond ‘Spelen voor Vrede’. Er zijn ook zulke groepen in Mexicali en in Ensenada, ook dichtbij de grens. Sinds ongeveer 15 jaar werk ik regelmatig een zomer in een van deze drie plaatsen, vorig jaar in Mexicali, waar het tijdens de zomer 40 tot 50 graden heet is (en dit jaar, tijdens de hittegolf die net voorbij is nog een flink stuk meer).Bijna elk jaar komen er zes-zeven van die jonge leiding naar onze herfstcursus (dit jaar 14-18 november). Het is echt een intense samenwerking. Net terug van Tijuana hebben we hier in Queretaro vijf sessies (5 uur elk) voor leerkrachten lager middelbaar die het Diploma ‘Voorkomen van Geweld’ volgen bij onze vrienden van Puerta Abierta (Open Deur), ik mag daar drie modulen leiden, tien uur elk, en daarnaast hebben we een hele cursus uitgewerkt die de studenten online kunnen volgen, met onder andere drie handboekjes met telkens ongeveer 100 aangepaste samenwerkingsspelen. Het filmmateriaal werd tijdens de pandemie gemaakt en komt nu nog steeds van pas, vorig jaar voor drie generaties studenten, en nu ook voor deze nieuwe groep. En ondertussen ga ik ook een weekend naar een parochie in Naucalpan (deelstaat Mexico, drie uur met de bus) voor catechisten en vliegen we richting Guaymas in het noorden alweer, om Groepswerk te bevorderen met vier groepen medewerkers van de booreilanden uit die kuststreek.  Drukke maand? Ja hoor, maar dan begint het grootste werk pas. Eind juli hebben we onze internaatscursus van de zomer, met maar liefst zes werkwinkels. Daar zijn we
maanden op voorhand mee bezig om bekend te maken in heel het land en erbuiten. Gisteren schreef er me iemand uit Chili die wellicht overkomt. Een van onze
cursusbegeleiding (vrijwilliger) komt uit Spanje, bijna elk jaar. Het is een massa werk om dat allemaal voor te bereiden en niet altijd zo eenvoudig. Onze lentecursus
in maart was werkelijk heel mooi, zelfs een speciaal aanbod “Samenwerkingsspelen voor het Leefmilieu” (dat was nog maar de derde keer op twintig jaar) maar we hadden
heel weinig volk, zodat we tot voor een paar dagen nog bezig waren om de schuld te betalen in het vormingscentrum Kibbutz.
Maar nu wordt het hopelijk een heel grote groep. Vandaag schreef ik nog twee personen in (mensen die al een voorschot betalen) en we kregen vorige week de inschrijving
van zomaar even 50 leerkrachten van “Instituut Valladolid” (een private school van Mexico Stad). Erika, de verantwoordelijke voor die groep, heeft ooit zelf zo´n
internaatscursus gevolgd bij ons, meer dan 10 jaar geleden, en die “heeft haar leven veranderd” en nu wil ze dat haar personeel ook die ervaring kan opdoen. De laatste
internaatscursussen duiken er steevast een paar mensen op die jáááren terug meededen… zoals Jovita in maart, zoals Delia Luz, Araceli en Erika deze zomer… op een of
andere manier slagen we erin contact te houden met duizenden mensen en opvolging te geven.
Dit alles is alleen maar mogelijk dankzij jullie morele en financiële steun om mij als vrijwilliger te laten werken, waarvoor hartelijk dank,
Frans Limpens |
Thuisadres: Plaza de San Zeferino 234 Col Plazas del Sol Segunda Section 76099 QRO Queretaro MEXICO Tel / Fax : 00 52 442 / 22 33 514 franslimpens@yahoo.com.au http://edhucamexico.blogspot.com Steun aan het project zonder fiscaal attest op rekeningnummer: BE03 0010 7721 2884 op naam van Frans Limpens p.a. Goudbloemstraat 53,9300 Aalst Steun met fiscaal attest vanaf 40 € op jaarbasis op rekeningnummer: BE84 4358 0341 0159 van VIA DON BOSCO André Rappegaarde 8, 1200 St-Lambrechts-Woluwe met vermelding: B 459 Edhuca Mexico; Attest |